Wpływ Saccharomyces boulardii na czynniki wirulencji Candida albicans

Candida albicans jest oportunistycznym patogenem, co oznacza, że należy do naturalnej mikroflory organizmu, jednak w pewnych warunkach może prowadzić do występowania grzybic, zarówno powierzchniowych, jak i groźnych dla życia ludzkiego grzybic systemowych. Głównymi czynnikami wirulencji C. albicans są: zdolność do adhezji i tworzenia biofilmu oraz transformacja morfologiczna.

Saccharomyces boulardii to probiotyczny szczep drożdżowy wykorzystywany głównie w walce z jelitowymi patogenami bakteryjnymi wywołującymi biegunkę.

Stwierdzono, że obecność komórek S. boulardii hamuje powstawanie filamentów C. albicans. Stwierdzono także, że obecność dziesięciokrotnie większej, jak i równej ilości komórek S. boulardii w stosunku do komórek C. albicans spowodowała odpowiednio 50% oraz 90% redukcję adhezji patogena we wszystkich badanych warunkach. Hamujący efekt S. boulardii na filamentację oraz adhezję C. albicans związany jest z wydzielaniem do środowiska aktywnych substancji przez S. boulardii,

Po zastosowaniu komórek oraz ekstraktu S. boulardii zaobserwowano redukcję tworzenia dwóch typów biofilmów C. albicans, złożonych głównie z komórek drożdżowych oraz zbudowanych z komórek drożdżowych i filamentujących. Zbadano wpływ S. boulardii na zainfekowane C. albicans linie komórkowe nabłonka jelita cienkiego, Intestin 407 oraz grubego Caco-2. Stwierdzono redukcję przylegania C. albicans do obu linii w obecności zarówno komórek, jak i ekstraktu S. boulardii. Ponadto, podjęto próbę określenia wpływu ekstraktu S. boulardii na ekspresję prozapalnych interleukin: IL-8 jak, IL-1β i IL-6 przez linię Caco-2. Za pomocą PCR w czasie rzeczywistym stwierdzono, że w obecności komórek C. albicans dochodzi do wzrostu ekspresji genów IL-8 i IL-1β, Jako kolejny cel postawiono sobie oznaczenie chemicznej struktury związków wydzielanych przez S. boulardii, które aktywnie hamują czynniki wirulencji C. albicans. Za pomocą GC/MS w aktywnej frakcji oznaczono krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (kwas kapronowy, kwas kaprylowy, kwas kaprynowy) oraz 2-fenyloetanol. Biologiczna aktywność tych związków wykazała, że głównym czynnikiem hamującym filamentację C. albicans jest kwas kaprynowy.